Elakkan maksiat dan perkara sia-sia
Kehadiran Ramadan membawa seribu rahmat dan inayah Allah, bulan keberkatan dan keampunan. Masuklah Akademi Ramadan dengan penuh keimanan dan rasa rendah diri sebagai insan daif yang mengharap redha Allah.
Pesan Rasulullah : Dialah (Ramadan) suatu bulan pada permulaannya rahmat, pertengahannya pengampunan dan diakhirnya pembebasan daripada api neraka. Beruntunglah orang yang dapat menghayati dengan baik kandungan hadis ini dan amat
Imam al-Ghazali telah berpesan, untuk mencapai ibadah puasa yang dikehendak Allah kita perlu :
a) Menahan pandangan daripada melihat perkara yang boleh menarik hawa nafsu kerana nabi saw bersabda dengan maksud: Sesiapa yang menundukkan pandangan kerana takut kepada Allah, nescaya Allah akan menganugerahkan kemanisan iman ke dalam hatinya.
b)Menjaga lidah daripada bercakap perkataan sia-sia, berdusta, mengumpat, berkata keji dan seumpamanya. Seharusnya semasa berpuasa kita berdiam diri, memperbanyakkan zikir di waktu lapang serta membaca Al-Quran. Nabi saw bersabda: Dua perkara yang boleh merosakkan puasa iaitu mengumpat dan berbohong.
c) Manjaga pendengaran daripada mendengar kata-kata yang tidak baik kerana Nabi saw bersabda: Yang mengumpat dan yang mendengar sama-sama mendapat dosa dengan si pengumpat dan si pendengar.
d) mencegah anggota badan yang lain daripada perbuatan dosa seperti mencegah tangan dan kaki daripada membuat maksiat dan mungkar, mencegah perut dari memakan makanan yang syubhat dan haram.
e)Tidak berlebihan semasa berbuka sehingga perut dipenuhi makanan dan minuman. Sebaik-baiknya perut diisi dengan 1/3 bahagian dengan air, 1/3 diisi dengan makanan dan 1/3 lagi digunakan untuk ruang pernagasan.
f) Manakala hati merasa cemas (khauf) dan mengharap (raja’) kepada Allah. Takut puasa tidak diterima oleh Allah dan mengharapkan rahmat Allah, agar menerima segala kekurangan puasa kita.
Berpuasa bererti kita membataskan kehendak demi menjunjung perintah Allah. Ibnu Qayyim berkata : Orang yang berpuasa itu sebenarnya tdak melakukan sesuatu apa pun. Ia hanya meninggalkan pekerjaan demi Tuhannya iaitu meninggalkan segala perkara yang disukainya dan pelbagai kenikmatan demi mencapai cinta dan redha Allah SWT.
Jika puasa kita dengan erti kita meninggalkan perkara yang harus dilakukan sebelum ini seperti makan dan minum di siang hari, maka tentulah lebih utama kita meninggalkan segala perkara maksiat dan dosa, kerana perkara maksiat itu ditegah oleh Allah sama ada dalam bulan Ramadan ataupun di luar bulan Ramadan, pada siang hari ataupun malam.
Jadikanlah bulan Ramadan dan juga ibadat puasa sebagai benteng yang menghalang kita daripada melakukan sebarang dosa.
Wallahu a’alam.
( BPI KPM; 2008 )
No comments:
Post a Comment