Membesarkan diri
Takbur sebesar
penyakit dan maksiat di dalam hati.
Adapun
membesarkan diri adalah sebesar-besar penyakit dan maksiat di dalam hati yang
dicela oleh syarak, seperti :
1. Firman Allah
Taala : Dikatakan kepada mereka; Hai
orang-orang kafir masuklah kamu sekalian pada pintu-pintu neraka Jahnam dengan
keadaan kekal di dalamnya. Maka neraka itu adalah sejahat-jahat tempat bagi
orang-orang yang membesarkan dirinya.
2. Firman Allah
Taala : Tidakkah di dalam neraka Jahnam
itu tempat bagi orang yang membesarkan dirinya.
3. Sabda nabi saw
: Tiada masuk syurga orang yang ada di
dalam hatinya seberat zarah daripada takbur.
4. Sabda nabi saw
: Dihimpunkan segala orang yang gagah dan
yang membesarkan diri pada hari kiamat seperti rupa hama, mereka dipijak oleh
segala manusia kerana sangat hina pada pandangan Allah Azza wa Jalla.
5. Sabda nabi saw
: Sesiapa yang merasa besar di dalam
dirinya dan mengagumi pada perjalanannya, nescaya ia mendapati Allah Taala
berkeadaan sangat murka terhadapnya.
Hakikat Takbur :
Hakikat takbur
itu bahawa seseorang melihat dirinya terlebih tinggi, terlebih besar dan
terlebih mulia daripada orang lain dan melihat orang lain hina berbanding
dengannya.
Tanda Takbur :
1. Adakalanya
nyata pada lidah seperti katanya : Aku
lebih baik daripada si polan, seperti kata Iblis yang dilaknati Allah dalam
al-Quran : Aku terlebih baik daripadanya,iaitu daripada Nabi Adam. Engkau
jadikan aku daripada api dan Engkau jadikannya daripada tanah.
2. Adakalanya
nyata pada kedudukan seperti ia meninggikan kedudukannya dan tempat duduknya
terdahulu daripada orang ramai
3. Adakalanya
nyata ketika berbicara dengan orang seperti ia tiada mahu kalah daripada
perkataan orang dan tiada mahu ikut perkataan orang walau pun ia salah.
4. Kata Imam
al-Ghazali : Orang takbur itu ialah orang
yang jika ditegur oleh orang lain maka ia marah dan benci. Jika ia menegur
orang maka dengan perkataan yang keras dan ia suka menegur orang tetapi tiada
mahu ditegur oleh orang lain.
5. Sesiapa yang
melihat dirinya lebih mulia daripada sesuatu yang dijadikan oleh Allah Taala
walaupun daripada binatang, maka ia adalah orang takbur. Sepatutnya engkau
mengetahui bahawa kemuliaan itu adalah orang yang dimuliakan Allah Taala di
negeri akhirat iaitu orang yang takutkan Allah Taala.
Hendaklah menganggap diri sendiri lebih
hina :
Sewajarnya bagi
kamu menyakini diri sendiri lebih hina daripada segala makhluk Allah Taala. Dan
hendaklah engkau melihat orang lain adalah lebih mulia daripada dirimu:
1. Jika melihat
kanak-kanak kecil, katakanlah di dalam hatimu bahawa kanak-kanak itu tiada
berbuat maksiat terhadap Allah Taala dan aku berbuat maksiat terhadap Allah
Taala. Maka tiada syak lagi bahawa kanak-kanak itu lebih mulia daripada aku.
2. Jika engkau
melihat orang yang lebih tua daripadamu, maka katakan di dalam hatimu, bahawa
orang ini telah berbuat ibadat kepada Allah Taala lebih dahulu daripada aku.
Maka tiada syak ia lebih mulia daripadaku.
3. Jika engkau
melihat orang yang alim, maka engkau katakan di dalam hatimu bahawa orang ini
diberi oleh Allah Taala ilmu yang tiada
diberikan kepadaku dan ia sampai kepada ilmu yang aku tiada mengetahuinya. Maka
tiada syak lagi, ia lebih mulia daripada aku, betapa aku dapat menyamainya.
4. Jika engkau
melihat orang yang jahil, maka engkau katakan di dalam hatimu bahawa orang ini
berbuat maksiat terhadap Allah Azza wa Jalla dengan kejahilannya dan aku
berbuat maksiat terhadap Allah Taala dengan ilmuku, maka tiada syak bahawa aku
ini terlebih salah kepada Allah Taala dan terlebih jahat. Dan tiada diketahui
dengan apa dimatikannya, barangkali ia bertaubat maka diampunkan Allah
Taala dosanya, iaitu ia mati dalam
kebajikan dan barangkali aku berbuat maksiat, maka aku mati dalam kejahatan.
5. Dan jika
engkau melihat orang kafir maka engkau katakan di dalam hatimu bahawa orang ini
aku tiada mengetahuinya, berkemungkinan ia masuk Islam dan mati di dalam Islam,
maka ia mendapat kebahagiaan dan diampunkan Allah Taala segala dosanya.
Wallaahu a’lam.
Hidayah Salikin
Syeikh Abdul Samad al-Palimbani.