Namun demikian, Abdul Rahman al-Ghafiqi amat yakin persiapan untuk
menghadapi peperangan yang agung bermula dengan pemurniaan jiwa. Beliau amat
yakin tiada satu bangsa pun yang dapat merealisasikan impian mereka jika
benteng mereka sendiri rapuh dan diancam dari dalam. Oleh kerana itu beliau
menjelajah ke seluruh bumi Andalus dari satu bandar ke satu bandar, mengarahkah
pengiringnya supaya mengisytiharkan :
Sesiapa sahaja yang dizalimi oleh mana-mana pemerintah atau hakim atau oleh
sesiapa sahaja, hendaklah membuat aduan kepada gabenor. Dalam usahanya ini,
beliau tidak membezakan antara orang Islam dan ahli zimmi.
Beliau seterusnya meneliti setiap aduan satu persatu dan mengembalikan hak
yang dirampas kepada orang yang lemah tanpa memihak kepada mereka yang
berkuasa. Beliau kemudiannya menghukum orang yang zalim bagi pihak mereka yang
dizalimi.
Masalah gereja-gereja yang telah dirampas dan yang baru dibina juga
diteliti. Gereja-gereja ini dikembalikan semula kepada pemiliknya menurut
perjanjian yang sah manakala gereja-gereja yang ada kaitan dengan rasuah akan
dimusnahkan.
Setelah itu beliau meninjau pula setiap pegawainya seorang demi seorang.
Mana-mana pegawai yang didapati tidak amanah dan menyeleweng akan dipecat dan
tempatnya digantikan dengan pegawai yang diyakini kebijaksanaan dan
kelayakannya.
Setiap kali beliau mengunjungi sesebuah kawasan, beliau mengajak orang ramai
mendirikan sembahyang berjemaah. Beliau kemudiannya menyampaikan ucapan. Dalam
ucapan ini beliau menaikkan semangat jihad dan merangsang mereka untuk mati
syahid. Beliau turut mengajak mereka supaya sentiasa mencari keredaan dan
ganjaran Allah.
Abdul Rahman benar-benar mengotakan segala kota-kotanya dan merealisasikan
segala impiannya. Semenjak awal pemerintahannya lagi, beliau sudah bersiap
siaga dan melengkap segala kelengkapa perang. Dia memperbaiki semua benteng pertahanan
dan membina kota-kota.
Abdul Rahman juga turut membina jambatan dan empangan. Empangan dan
jambatan yang paling besar pernah dibina olehnya ialah Empangan Qurtuba di ibu
negara Andalus. Empangan ini dibina di sungai Qurtuba bagi memudahkan orang
ramai dan tentera menyeberanginya. Di sampingan itu, empangan juga dibina bagi memelihara negara dan rakyat
daripada ancaman banjir. Empangan ini dianggap salah sebuah binaan ajaib di
dunia. Panjang empangan ini ialah 800 depa, tingginya 60 depa dan lebarnya 19
depa. Empangan ini masih wujud dan digunakan oleh penduduk Sepanyol hingga ke
hari ini.
Wallahu a’alam.
( 37 Kisah kehidupan Tabi’in; Dr. Abdul Rahman
Ra’fat al-Basha 2003)
No comments:
Post a Comment